โดนแท็กซี่พาไปข่มขืน

สวัสดีค่ะ เรื่องราวของดิฉันเป็นเรื่องที่เก็บไว้ในใจมาหลายปี ดิฉันอายุ 34 ปี แต่งงานมา 9 ปี ยังไม่มีบุตรซึ่งอาจเป็นเวรกรรมของดิฉันก็ได้ ดิฉันเป็นผู้หญิงไทยที่อยู่ในขนบธรรมเนียมไทยมาตลอด มีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกก็ตอนแต่งงาน สามีแก่กว่าดิฉัน 9 ปี ชีวิตแต่งงานของเรามีความสุข อย่างมาก อาชีพการงานของเราทั้งสองกำลังก้าวหน้า การศึกษาระดับปริญญาโททั้งคู่ จนมาวันหนึ่งวันที่เปลี่ยนแปลงจิตใจของดิฉันเอง วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักมากรถติดทั้งกรุงเทพล็อคเป็นวงแหวน สามีไม่สามารถมารับดิฉันได้ เราจึงต่างคนต่างกลับกันเอง ดิฉันขึ้นรถแท็กซี่หน้าที่ทำงานซึ่งต้องรอนานเหมือนกัน จนสองทุ่มกว่าจึงเรียกได้
ดิฉันเข้ามานั่งในรถและบอกสถานที่ให้เขาไปส่ง คนขับอายุประมาณ 30 กว่า ๆ ชวนดิฉันคุยและบอกว่าเวลานี้ตามถนนใหญ่รถติดมาก เขาจะพาดิฉันอ้อมออกไปหน่อยแต่รถจะวิ่งได้เรื่อย ๆ และเร็วกว่า ดิฉันตอบตกลง สักพักคนขับก็เอาสเปรย์ดับกลิ่นฉีดแถบที่ดิฉันนั่ง ซึ่งดิฉันก็ไม่ได้คิดอะไร นั่งไปสักพักดิฉันรู้สึกง่วงเป็นเพราะอากาศเย็นหรือสเปรย์ก็ไม่ทราบ ทราบแต่ว่ารู้สึกเคลิ้มๆ รู้สึกว่ารถวิ่งวกไปวนมา และดิฉันก็หลับไปดิฉันตื่นขึ้นมาพบว่าตนเองนอนในรถ จอดในที่ที่เงียบและมืด ดิฉันตกใจมากรีบสำรวจตัวเองและออกจากรถ ขณะที่จะเดินออกคนขับรถกับผู้ชายอีก 2 คนเดินตรงมาที่ดิฉันคนหนึ่งอายุประมาณ 50 ปี อีกคนหนึ่งยังเด็กอายุแค่ 13-14ปี สองคนแรกบอกกับดิฉันว่าถ้าอยากกลับบ้านเร็วก็อย่าขัดขืน ดิฉันทราบทันทีว่าอะไรจะเกิดขึ้น เมื่อมองไปรอบๆก็รู้เลยว่าเป็นหมู่บ้านร้างที่ยังสร้างไม่เสร็จไม่มีผู้คนอาศัย ชายแก่เดินเข้ามาพร้อมบอกว่าจะถอดเสื้อเองหรือจะให้พวกเขาฉีกให้ ดิฉันพยายามตั้งสติและคิดว่ายังไงก็หนีไม่รอดถ้าเสื้อผ้าฉีกขาดสามีต้องทราบเรื่อง แล้วชีวิตครอบครัวที่มีความสุขต้องพังทลายแน่ ๆ สู้ดิฉันยอมและเก็บความทุกข์นี้ไว้คนเดียวดีกว่าคิดได้ดังนั้นดิฉันจึงค่อยๆถอดเสื้อผ้าออก ในระหว่างนั้นผู้ชายทั้งสองรีบถอดของตัวเอง และเริ่มลวนลามดิฉันทันที พวกเขาเริ่มมาเขี่ยหีและจับนม ดิฉันไม่มีอารมณ์และความรู้สึกอะไรเลย รู้สึกอย่างเดียวคือเจ็บหีและขยะแขยง ชายคนขับรถเอาผ้ามาปูบนถนนหน้าบ้านร้างจับดิฉันนอนหงายไซร้ไปทั่วตัวไม่เว้นแม้แต่หี ควยของเขาใหญ่พอสมควร จากนั้นเขาก็ยัดควยดุ้นใหญ่ของเขาเข้ามา เจ็บหีมากเลยล่ะค่ะ จากนั้นก็ต่อด้วยเจ้าเด็กเล็กนั่น มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก ๆ ของฉัน ที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ค่ะ ฉันไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครเลยจริง ๆ ค่ะ แม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ตำรวจ..